muslimhotreport.blogspot.com
1. เสียศีลอด และวาญิบ (จำเป็น) ต้องชดใช้
2. เสียศีลอด วาญิบต้องชดใช้ และต้องเสียกัฟฟาเราะฮฺ (ค่าปรับ) อีกด้วย
กรณีสิ่งที่ทำให้เสียศีลอดและจำเป็นจะต้องชดใช้นั้น มีดังนี้
1. ตั้งใจเลิกถือศีลอด
กรณีผู้ถือศีลอดเปลี่ยนความตั้งใจ (เปลี่ยนเนียต) หรือตั้งใจเลิกถือศีลอด เช่นนี้การถือศีลอดของเขาเป็นโมฆะทันที แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับประทานอะไรเลยก็ตาม ทั้งนี้การตั้งเจตนาถือศีลอดเป็นเงื่อนไขของการถือศีลอด เมื่อเปลี่ยนความตั้งใจ เงื่อนไขการถือศีลอดไม่ครบ ก็แสดงว่า ศีลอดของเขาบกพร่องไม่สมบูรณ์นั่นเอง
ท่านรสูลุลลอฮฺ ซ.ล กล่าวว่า
"แท้จริงการงานต่างๆ นั้นย่อมขึ้นอยู่กับเจตนา แท้จริงทุกๆ บุคคลจะได้ในสิ่งที่เขาตั้งเจตนาไว้"
ส่วนบุคคลใดที่ไม่ตั้งเจตนา (เนียต) ถือศีลอดฟัรฺฎูในเดือนเราะมะฎอนตั้งแต่กลางคืน มาตั้งเจตนาในช่วงกลางวัน เช่นนี้ การถือศีลอดของเขาถือว่าเป็นโมฆะ เพราะละทิ้งเงื่อนไขของการถือศีลอด
ท่านรสูลุลลอฮฺ ซ.ล กล่าวว่า
"บุคคลใดที่ไม่ตั้งเจตนาถือศีลอดก่อนแสงอรุณขึ้น (ก่อนเข้าเวลานมาซศุบหฺ) ดังนั้นการถือศีลอดของเขาวันนั้นใช้ไม่ได้"
2. กิน, ดื่มโดยเจตนา
กรณีผู้ถือศีลอดกินดื่มโดยเจตนา ถือว่าเสียศีลอด วาญิบเขาจะต้องนำการถือศีลอดของวันนั้นไปชดใช้แทนในวันอื่น แต่ถ้าเขากินดื่มโดยมิได้เจตนา เช่นนี้การถือศีลอดของเขาใช้ได้ ไม่เป็นโมฆะแต่ประการใด
ท่านรสูลุลลอฮฺ ซ.ล กล่าวว่า
"บุคคลใดที่กิน (ดื่ม) ในสภาพที่ลืมขณะที่เขากำลังถือศีลอด เช่นนี้เขาจงถือศีลอดของเขาต่อไปจนครบ (สมบูรณ์) แท้จริงพระองค์อัลลอฮฺทรงให้อาหาร และเครื่องดื่มแก่เขานั่นเอง"
ท่านรสูลุลลอฮฺ ซล. กล่าวว่า
"บุคคลที่ละศีลอดในเดือนเราะมะฎอนในสภาพที่ลืม เช่นนี้ สำหรับเขาไม่ต้องชดใช้ และไม่ต้องเสียกัฟฟาเราะฮฺ (ค่าปรับ) แต่ประการใด"
อนึ่ง บนพื้นฐานแห่งการหลงลืม หรือไม่ได้เจตนานั้น ศาสนาไม่เอาผิดอยู่แล้ว
ท่านรสูลุลลอฺ ซล. กล่าวว่า
"แท้จริงพระองค์อัลลลอฮฺทรงไม่เอาโทษประชาชาติของฉันที่ทำผิดพลาด, หลงลืม และถูกบังคับ"
3. อาเจียนโดยเจตนา
กรณีผู้ถือศีลอดอาเจียนโดยไม่เจตนาไม่ทำให้เสียศีลอด แต่ถ้าอาเจียนโดยเจตนาถือว่าเสียศีลอด
ท่านรสูลุลลอฮฺ ซล. กล่าวว่า
"บุคคลที่อาเจียนออกมาโดยไม่เจตนา เขาไม่ต้องชดใช้ (การถือศีลอดนั้น) แต่ประการใด ส่วนบุคคลที่อาเจียนโดยเจตนาเช่นนี้ (วาญิบ) เขาต้องชดใช้ (ศีลอดของวันนั้น)"
4. การมีรอบเดือน
การมีรอบเดือน หรือเลือดหลังคลอดบุตร แม้ว่าจะมาในช่วงสุดท้ายของวัน ก่อนดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า (เข้าเวลามัฆริบ) ก็ตามก็ถือว่าการถือศีลอดของนางวันนั้นเป็นโมฆะ
ท่านหญิงอาอิชะฮฺเล่าว่า
"ปรากฎว่าพวกเรามีรอบเดือนในสมัยของท่านนบีมุหัมมัด ซล. เช่นนั้นท่านนบี ซล. จึงสั่งใช้ให้พวกเราชดใช้การถือศีลอดนั้น"
กรณีข้างต้นอธิบายมาแล้วก่อนหน้านี้ หมวดว่าด้วยเรื่อง บุคคลที่ห้ามถือศีลอด
5. หลั่งน้ำอสุจิโดยเจตนา
กรณีที่ผู้ถือศีลอดหลั่งน้ำอสุจิโดยเจตนา ไม่ว่าจะมีสาเหตุมาจากการกอดจูบภรรยาแล้วน้ำอสุจิหลั่ง หรือใช้มือทำให้มันออกมา หรือจะด้วยวิธีใดก็ตาม ที่ทำให้น้ำอสุจิออกมาโดยเจตนา ถือว่าทำให้เสียศีลอดทั้งสิ้น และวาญิบ (จำเป็น) สำหรับเขาจะต้องชดใช้การถือศีลอดของวันนั้นด้วย
ส่วนกรณี ผู้ถือศีลอดอาจจะมองเพศตรงข้าม, จินตนาการถึงสตรี หรือนอนหลับตอนกลางวันแล้วหลั่งน้ำอสุจิ เช่นนี้ ไม่ทำให้เขาเสียศีลอดแต่ประการใดนั่นเอง
อนึ่งกรณีผู้ถือศีลอดหลั่งน้ำมะซีย์ หรือน้ำมะดีย์ ขณะมีความกำหนด ไม่ว่าจะหลั่งออกมามากหรือน้อย ก็ไม่ทำให้เสียศีลอดด้วยเช่นกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น